Aquastop en watertoevoer
Een aquastopsysteem is een systeem dat detecteert wanneer er een lek voorkomt. Hoewel de term “Aquastop” de benaming is van een gepatenteerde technologie, wordt de term gebruikt voor verschillende leksystemen die niet allemaal dezelfde efficiëntie hebben. Het meest uitgebreide systeem is in staat om te reageren op lekken die ontstaan in het toestel zelf of in de toevoerleiding.
Het hart van de aquastop zit ter hoogte van de kraan: het ziet eruit als een rechthoekig kastje waarin een elektromagnetisch ventiel is gemonteerd. Dit ventiel zorgt ervoor dat er water in het toestel kan stromen. Wanneer er nu een lek optreedt in het toestel wordt het water opgevangen in de dubbele bodem. De toevoerleiding zit bovendien in een extra flexibele buis gemonteerd zodanig dat wanneer er een lek optreedt in de toevoerleiding het water via de buitenste flexibele buis eveneens in de dubbele bodem van het toestel terecht komt. Daarin is een vlottersysteem geïntegreerd.
Door het stijgende waterniveau wordt door een vlotter een elektrische schakelaar bediend die ervoor zorgt dat de aquastop definief sluit, waardoor er geen extra water kan lekken. Daarnaast wordt de afvoerpomp geactiveerd die het restwater zal afpompen. Bovendien is het ventiel altijd gesloten wanneer het toestel niet geactiveerd is.
Een tweede variante gelijkt sterk op de eerste, maar omvat geen beveiliging van de toevoerleiding.
Een derde systeem – ook wel aquasecure of aquasafe genoemd – is veel eenvoudiger en is bovendien geen elektrisch systeem. Het beveiligd enkel de toevoerleiding. Wanneer er een lek optreedt in de toevoerleiding wordt het lekwater geabsorbeerd door een soort spons die het ventiel op mechanische wijze sluit. Hier is het noodzakelijk om het beveiligingssysteem te vervangen, daar het niet kan gereset worden.
Besteklades
Voor het reinigen van bestek in een vaatwasser bestaan er verschillende alternatieven. De meest gebruikte variante is de bestekkorf die meestal in de onderste korf wordt geplaatst. Men plaatst er messen, vorken, lepels e.d. gewoon los in.
Sommige bestekkorven zijn voorzien van een houder die boven de korfopeningen kan worden geklapt. De houder zelf heeft openingen, waar het bestek kan worden geplaatst. Op deze manier wordt vermeden dat de bestekstukken mekaar raken tijdens het afwassen.
Sommige vaatwasmachines beschikken dan weer over een besteklade. Deze bestekladen zijn lades die boven de bovenste korf wordt geplaatst. Ook hier bestaan er verschillende alternatieven.
Bij een eerste variante dient elk bestekstuk op een bepaalde plaats verankerd te worden, bij de andere worden ze losser geplaatst. De eerste variante is bovendien enkel voor bestek bedacht, in de andere kunnen ook espressokopjes worden geplaatst.
Ook aan het punt ergonomie wordt steeds meer aandacht besteed door de verschillende fabrikanten.
Men kan tegenwoordig vaatwasmachines kopen met lades of korven waarvan verschillende onderdelen zoals borden- en glazensteunen kunnen op en neer geklapt kunnen worden. Dit is handig bij delicaat huisraad zoals bijvoorbeeld wijnglazen. Maar er bestaan nog meer van deze specifieke innovaties. Ook bestaan er vaatwasmachines die beschikken over de mogelijkheid beschikken om zelfs bakblikken en roosters van de oven mee te reinigen. Hiervoor neemt men de bovenste korf uit de machine en monteert men in de toevoeropening van de bovenste sproeiarm een zogenaamde bakbliksproeikop. De bakblikken en roosters worden verticaal in de onderste korf geplaatst. De onderste sproeiarm, de sproeikop en de douchesproeier zorgen voor perfect schone bakblikken.
Maar dit is nog niet alles. Ook voor het reinigen van zilveren bestek zijn er speciale accessoires ontworpen die ervoor zorgen dat het onbeschadigd de wasbeurt overleeft. Dit gebeurt met een zogenaamde zilverbestek-cassette. De cassette is vervaardigd uit aluminium, en dat materiaal zal er – door opoffering – voor zorgen dat uw zilver niet beschadigd wordt door de talloze afwasbeurten.
Warmteontwikkeling
Het water in een vaatwasmachine wordt verwarmd aan de hand van een elektrische weerstand, maar soms ook met behulp van een warmtewisselaar.
Bij de minder prijzige vaatwasmachines wordt nog steeds een traditionele zichtbaar in de kuip gemonteerde weerstand gebruikt om het water te verwarmen. Indien op deze wijze het water verwarmd wordt zal de weerstand onder de onderste korf in het water gepositioneerd worden. Water en weerstand zullen op deze manier steeds contact hebben met mekaar, en het gevolg hiervan is dat het risico op kalkafzetting verhoogd wordt. Bovendien bestaat het risico op vervorming van kunstof vaatwerk dat in de onderste korf wordt geplaatst. Glipt een kunstof deksel door de mazen van de korf en valt dit op de weerstand, dan kan dit rond de weerstand smelten…
Kalkafzetting kan grote gevolgen hebben. Op het vaatwerk – en dan vooral de glazen – zal een hinderlijke witte waas neerslaan. Deze kan wel makkelijk verwijderd worden door het vaatwerk onder te dompelen in een oplossing van water en azijn.
Schadelijker voor het toestel is kalkafzetting op de weerstand. Wanneer de kalklaag steeds dikker wordt kan dit leiden tot het doorbranden van de weerstand daar die zijn warmte niet meer kwijt raakt.
Omdat het systeem wat hierboven beschreven is, kan aanleiding geven tot een vroegtijdig defect van het toestel, zochten fabrikanten naar oplossingen om het rechtstreeks contact tussen water en weerstand te vermijden. Hiervoor is men gaan werken met de zogenoemde doorstroomverwarmers. Men kan ze het best met een metalen buis vergelijken waardoor het water stroomt, met daarrond gewikkeld de elektrische weerstand. De warmtewisselaar is geen echt verwarmingselement maar, zoals beschreven in een andere sectie van deze site, een onderdeel van de vaatwasser die water zal kunnen opwarmen door middel van warmterecuperatie.
Hotfill
Soms rijst de vraag of de vaatwasser kan worden aangesloten op een toevoer van warm water omdat velen denken dat hiermee energie kan worden bespaard. De aansluiting van een vaatwasser – of wasmachine – aan een warmwatertoevoer noemt men “hotfill”
De meeste vaatwassers kunnen rechtstreeks aangesloten worden op een toevoer van warm water tot 60°C. Bij hogere temperaturen kunnen bepaalde componenten beschadigd worden. Een aansluiting op warm water heeft dan pas zin wanneer het warme water op een gunstigere manier kan worden geproduceerd dan met de elektrische weerstand van het toestel zelf, zoals met zonne-energie of een warmtepomp. Bovendien mag de toevoerleiding van het warme water niet langer zijn dan één meter, daar het warme water uit de boiler het toestel anders nooit bereikt (daar het een toestel per faze slechts een kleine hoeveelheid water neemt).
Indien het water op een klassieke manier – met gas, elektriciteit of stookolie – wordt opgewarmd doet men hoegenaamd geen energiebesparing daar een vaatwasser in bepaalde fases van het programma niet met warm maar met koud water werkt. Bovendien zal de droogfase bij een vaatwasser met warmtewisselaar niet optimaal werken daar er geen koud water voorhanden om een koude wand te creëren. De elektronische warmtewisselaarmodellen zijn echter wel met een temperatuursonde uitgerust die wanneer in de waterinlaat warm water gedetecteerd word, er via de sturing voor zorgt dat de warmtewisselaar tijdens de droogfase niet met water wordt gevuld. Bovendien zal de temperatuur in de laatste spoelfase worden verhoogd.
De echte hotfill toestellen zijn echter uitgerust met een dubbele wateraansluiting: één voor koud water en één voor warm water. Het toestel kan op die manier zelf beslissen wanneer warm water wordt genomen en wanneer koud. Bovendien zal het toestel in staat zijn om door het mengen van warm en koud water andere temperaturen te bereiken. Bij sommige toestellen wordt dan zelfs geen weerstand meer ingebouwd. Dit type toestellen vindt men echter (nog) bijna niet op de markt.
Indicatoren
- Zoutindicator: deze indicator maakt de gebruiker erop attent wanneer het zout bijgevuld moet worden. Het zout dient om het water te ontharden of verzachten.
- Spoelmiddelindicator: de spoelmiddelindicator geeft een signaal wanneer het naglansmiddel op is. Dit middel dient om het vaatwerk perfect te drogen.
- Resttijdindicatie: aan de hand van deze indicator kan de gebruiker aflezen hoeveel tijd het programma nog nodig heeft.
- Aanduiding van het programmaverloop: hiermee wordt weergegeven in welke faze van het programma het toestel zit.
- Geluidssignaal voor het einde van het programma
- Beladingssensor: de beladingssensor dient om aan te geven wanneer de machine overladen is.
- Indicatie voor geblokkeerde sproeiarm: licht op wanneer een van de sproeiarmen door een stuk vaatwerk in zijn draaibeweging wordt geblokkeerd.
- Sommige volledig geïntegreerde toestellen zijn tegenwoordig zo stil dat men een lichtje in de onderkant van de deur heeft gemonteerd dat op de grond schijnt zolang het programma nog loopt.
- Indicatie voor actieve aquastop: licht op wanneer er een lek in het toestel is opgetreden en de aquastop actief is
Geluidsniveau
Niet alle vaatwasmachines maken evenveel geluid. De laatste jaren is hier steeds verbetering in gekomen. Als maatstaf kan gelden dat een geluid van ongeveer 42 dB(A) als fluisterstil kan worden beschouwd. Hoe lager het aantal dB, hoe minder het geluidsoverlast uiteraard. Verschillende maatregelen werden hiervoor genomen.
Ten eerste werd een hydraulische groep gemonteerd aangebracht op isolerende silentblocs. Daardoor gaan de trillingen niet over op de kuip van uw vaatwasmachine.
Om dit effect nog te verminderen wordt bovendien een geluidsabsorberende isolatie rond de kuip geplaatst.
Ook de wateraanzuiging van de vaatwasmachine werd aangepakt. Het slurpende geluid dat de vaatwasmachine vroeger maakte wordt hierdoor volledig tenietgedaan.
De binnendeur van de vaatwasmachine is eveneens aangepast om het geluid te verminderen. Aan de hand van enkele tussenlagen worden de trillingen veroorzaakt door de waterstralen geminimaliseerd.
